Legende kažu da je Obedska bara dobila ime u 15 veku po ženskom manastiru Obed čiji je osnivač bila supruga despota Stefana, Angelina, koja se bežeći od Turaka sa skelom tu i nasukala a od ostataka drvene skele je napravljena drvena crkva. Po drugoj priči da je Angelina inače i majka Đurđa Brankovića došla u mesto Kupinovo i tu podigla Crkvu Svetog apostola Luke koja postoji i danas i koja je ujedno najstarija crkva u Sremu.
A. Bzdušok | 20.03.2016.
Na poziv mog prijatelja Nebojše Atanackovića kojeg sam upoznao kao učesnika na Novosadskom polumaratonu, prihvatio sam izazov da martovski dan provedemo na vodi i to na Obedskoj bari.
Obedska bara je mesto gde još nisam veslao iako sam preveslao dobar deo reka, jezera i mrtvaja godinama unazad. Prvo prirodno zaštićeno područje u Evropi od strane carske porodice iz Beča pre gotovo 150 godina bila je Obedska bara.
Dan pre sam zapakovao kajake u kombi sve sa osnovnom opremom za boravak u prirodi i u kajaku. Svu logistiku oko pristupa Obedskoj bari koja je sada dosta poplavila je odradio Nebojša koji je prethodno sve izvidio uživo, pa sam dosta opušteno pristupio ovoj prolećnoj avanturi.
Polazna tačka za početak veslanja je mesto Obrež do kojeg stižem preko Novog Sada, Rume i Pećinaca.
Obedska bara je veliko šumsko – močvarno područje uz samu reku Savu sa čitavim spletom vlažnih livada, bara i mrtvaja. Ovo mesto nije branjeno od poplava pa se vrlo često dešava da voda nadođe sa prvim jakim kišama i topljenjem snega.
Deo omeđan stoletnim hrastovima lužnjaka koje se nalaze u povišenom – kopnenom delu nazvan je Kopito (Kupinske grede). Na području bare oblika potkovice i istoimenog naziva Potkovica na obodu Obreža i Kupinova pored močvarne vegetacije nalaze se i planski zasađene klonske topole koje dobro podnose vlažna područja i viđam ih najviše u obalnim područjima Tise i Tamiša.
Specijalni rezervat prirode Obedska bara je mesto za različite vidove edukacija i poseduje kružne staze sa različitim sadržajem kao što su osmatračnice ili hranilišta ptica, sve u cilju približavanja prirodi i zadržavanja određenih retkih ptica u ovom jedinstvenom ornitološkom rezervatu.
Veslanje je mirno, bez talasa i vetra a sunčan dan nam je produžio boravak na vodi.
Veslamo kroz drvored topole i nenametljivo prihvatamo igru sa labudovima koji su se vremenom navikli i na prisustvo ljudi koji ih hrane i ne diraju.
Jasno vidljive edukativne table rezervata su ozbiljno prekrivene vodom a do osmatračnica je moguće doći isključivo čamcem. Ovakve nagle i intezivne poplave i njihovo brzo nestajanje nepovoljno utiče na sam eko sistem. Plavna područja su ujedno i glavna mrestilišta ribe i njihov izvor obilja hrane.
Bujica od poplavnog talasa nanosi organske materije koje se talože po vodenim livadama i tako prečišćena se vraća u svoje korito pa su ovakva mesta izrazito važna po ceo eko sistem. Nestanak i zarastanje velikog broja vodenih livada, bara i močvara ( eutrofizacija ) nepovoljno utiče i na broj ovakvih prirodnih skloništa i rezervata svih vrsta divljači.
Na teritoriji Vojvodine nalaze se čak 8 Ramsarskih područja među kojima je Gornje Podunavlje, Koviljsko-petrovaradinski rit, Slano Kopovo, Labudovo okno, Ludaško jezero, Obedska bara, Stari Begej tj Carska bara i Zasavica.
Ponosan sam žitelj Vojvodine koja ima toliku raznolikost prirodnih rezervata. Prilikom njihove posete najšešće koristim kajak kako bi se osećao kao pravi istraživač i na taj način najviše mogu da osetim i doživim ova zanimljiva močvarna područja prepuna života.
Iako je priroda krajem marta tek počela da se budi, prava eksplozija boja i života se očekuje početkom maja ali za istraživanje kroz poplavni talas se mora brzo i blagovremeno reagovati.
Hvala Nebojša na odličnoj ideji za veslački izlet !
0 Comments