Obala Hrvatske je jedna od najrazuđenijih na planeti i sa 1244 ostrva i grebena danas je nastanjena na svega 50 ostrva. Zadnjih 20 godina obilazim hrvatske otoke i zahvaljujući veoma dobroj vezi autoputeva vrlo lako se dolazi do morske avanture.
A. Bzdušok | 17.09.2020.
Lošinj je bio uvek na vrhu liste koje sam trebao obići ali kao i kod najvećeg dela ovakvih avantura opet sam se zatekao u solo kajak akciji pa sam tako bio više orijentisan na otvaranje vlastitih snova i pošteđen kompromisa pa sam sve planirao u momentima koji su me usput pronalazili.
Smeštaj u kampu Čikat nije mogao biti bolji, fino podešen ligištul postavljen u borovoj šumi, svemirsko kupatilo i hrana bez šećera.
Odličan pristup za spuštanje kajaka sa kola direktno na plažu lošinskog statusnog simbola uvale Čikat pored Windsurfing Sunbird škole jedrenja omogućio mi je dva dana veslanja po uvalama Lošinja.
Bazirao sam se na ona mesta koja nisam mogao da pristupim pešice ili koja smatram da bi trebalo obići i sa kopna i sa mora.
Sa leve strane pruža se pogled na nekoliko udaljenih ostrva Susak, Velike i Male Srakane.
Srebrna uvala je deo kampa Čikat a sledeća je Zlatna uvala udaljena nekoliko stotina metara od Glamping kampa Čikat.
Na samom kraju ostrva nalazi se rt Boka Falsa (Bocca Falsa), u prevodu znači “pogrešan put” čije ime nagoveštava da je put namenjen samo manjim brodićima i jasno je obeležen betonskim stubovima.
Veslajući pored same obale bez nekog pristupa i plaža, ulazim u zatvorenu uvalu Augusta koja vodi do Malog Lošinja i same luke.
Zatičem u samom prilazu ka Malom Lošinju nekoliko raspadnutih ili potopljenih brodića, napuštenih zgrada. Poviše nalazi se stazica koja vodi ka brdu Monte Baston odnosno Vela Straža visine 64 metara metara koja je dugo koristila kao osmatračnica čak od austro-ugarskih pa sve do jugoslovenskih vremena .
Mali Lošinj je sa skoro 7000 meštana najveći grad na otocima Jadranskog mora. U njemu se nalazi muzej Lošinjskog Apoksiomen-a bronzanog antičkog grčkog kipa pronađenog blizu Lošinja i otoka Vele Orjule.
Desna strana obale nakon luke Malog Lošinja je Lošinjsko brodogradilište koje je osnovano daleke 1850 godine poznato po izradi najvećeg drvenog jedrenjaka na Mediteranu po imenu Adria.
Izradili su ga creski kalafati 1953 godine od hrastvine sa ukupno 45 metara dužine sa tri jarbola i 17 putničkih kabina i bio je ponos jadranskog turizma za vreme socijalizma.
Prolazim pored plutajućeg doka dužine od 150 metara i pravim se da ne čujem zvižduke upozorenja od nekih radnika iz luke, verovatno u dobroj nameri da prestanem da se šunjam i fotografišem zanimljive brodove koji su na servisu.
Svaki trenutak koristim da dišem punim plućima i da se ispunim mentalno i fizički.
Ostatak dana se revitalizujem šetajući se kraj obale pored aromatičnih vrtova prekrasnih austro-ugarskih vila sada pod okriljem hotela Alhambra i Vile Hortensia izuzenog luksuza, prefinjenosti i spoja istorijske arhitekture sa početka 20 veka i današnjeg wellness koncepta.
Tu bih istakao i vilu Adelmu iz 1895 godine baronice Adelme Vay ili von de Vaya koja je živela u toj vili imala je i posebne spiritualne moći, bila je vidovita i lečila je bez nadoknade.
Impozantna je i ružičasta vila Carola budimpeštanskog bogataša Lovasy Josefa koja je prodata za million eura novom vlasniku iz Italije, izvesnom Giorgiu Pantu.
U drugom danu veslanja iz jedinstvene prirodne celine, uvale Čikat veslam do crkvice Navještenja Marijina (Madonna Annunziata) sagrađenoj 1534 godine i koja se nalazi blizu same litice.
Nastavljam ka otoku Koludarac koji se nalazi preko puta “ pogrešnog prolaza “ neposredno uz zapadnu stranu obale Malog Lošinja i obilazim ga sa desne strane.
Odmor za oči pravim na rtu Koludarac kraj zelenog svetionika a nakon njega vrlo blizu uočavam otok Murtar i nekoliko manjih plažica na njemu.
Potpuno relaksiran mislima i ukočenim nogama u kajaku nastavljam zapadnom stranom Koludarca do poznate uvale Engleza okružena gustom borovom šumom. U ovoj uvali se tokom letnje sezone već vise od dvadeset godina održavaju koncerti duvačkog orkestra “Josipa Kašmana” za stotine nautičara kraj obale pod dirigentskom palicom Davora Mužića koji vuče korene sa Cresa.
Ime otoka Koludarac je dobio po creskim koludricama čiji je bio u posedu i koje su se bavile odgojem i prosvetarenjem devojaka, dok u današnjem vremenu poseduju svoj samostan na Cresu, Krku, Pagu, Zadru kao i u mnogim mestima.
Fantastična uvala koja me je zaštitila od popodnevnog Maestrala obezbedila mi je ozbiljnu hladovinu u gustoj borovoj šumi a smaragdno more izlizala mi je rane od preambicioznog veslanja nakon nekoliko meseci pravljenja pauze.
Trenuci kraj morske obale su dragoceni, pa ih ljubomorno čuvam i drugu polovinu sebe uvek ostavljam za takve momente i avanture. Urezujem ih u pamćenje vrlo precizno i dugotrajno.
Veoma posvećen svakoj pripremi i samom putovanju, znam da će se avantura dogoditi. Možda ne uspem da savršeno isplaniram svaki korak, ali meni to nije ni važno. Kada sednem u kajak ja postajem duh Apoksiomena u potrazi za nečim novim i nečim teškim. Ovo je samo mali deo otvorenog raja pa se moram vratiti opet na Lošinj, nešto sam zaboravio na ovom ostrvu.
Obala Hrvatske je jedna od najrazuđenijih na planeti i sa 1244 ostrva i grebena danas je nastanjena na svega 50 ostrva. Zadnjih 20 godina obilazim hrvatske otoke i zahvaljujući veoma dobroj vezi autoputeva vrlo lako se dolazi do morske avanture.
A. Bzdušok | 17.09.2020.
Lošinj je bio uvek na vrhu liste koje sam trebao obići ali kao i kod najvećeg dela ovakvih avantura opet sam se zatekao u solo kajak akciji pa sam tako bio više orijentisan na otvaranje vlastitih snova i pošteđen kompromisa pa sam sve planirao u momentima koji su me usput pronalazili.
Smeštaj u kampu Čikat nije mogao biti bolji, fino podešen ligištul postavljen u borovoj šumi, svemirsko kupatilo i hrana bez šećera.
Odličan pristup za spuštanje kajaka sa kola direktno na plažu lošinskog statusnog simbola uvale Čikat pored Windsurfing Sunbird škole jedrenja omogućio mi je dva dana veslanja po uvalama Lošinja.
Bazirao sam se na ona mesta koja nisam mogao da pristupim pešice ili koja smatram da bi trebalo obići i sa kopna i sa mora.
Sa leve strane pruža se pogled na nekoliko udaljenih ostrva Susak, Velike i Male Srakane.
Srebrna uvala je deo kampa Čikat a sledeća je Zlatna uvala udaljena nekoliko stotina metara od Glamping kampa Čikat.
Na samom kraju ostrva nalazi se rt Boka Falsa (Bocca Falsa), u prevodu znači “pogrešan put” čije ime nagoveštava da je put namenjen samo manjim brodićima i jasno je obeležen betonskim stubovima.
Veslajući pored same obale bez nekog pristupa i plaža, ulazim u zatvorenu uvalu Augusta koja vodi do Malog Lošinja i same luke.
Zatičem u samom prilazu ka Malom Lošinju nekoliko raspadnutih ili potopljenih brodića, napuštenih zgrada. Poviše nalazi se stazica koja vodi ka brdu Monte Baston odnosno Vela Straža visine 64 metara metara koja je dugo koristila kao osmatračnica čak od austro-ugarskih pa sve do jugoslovenskih vremena .
Mali Lošinj je sa skoro 7000 meštana najveći grad na otocima Jadranskog mora. U njemu se nalazi muzej Lošinjskog Apoksiomen-a bronzanog antičkog grčkog kipa pronađenog blizu Lošinja i otoka Vele Orjule.
Desna strana obale nakon luke Malog Lošinja je Lošinjsko brodogradilište koje je osnovano daleke 1850 godine poznato po izradi najvećeg drvenog jedrenjaka na Mediteranu po imenu Adria.
Izradili su ga creski kalafati 1953 godine od hrastvine sa ukupno 45 metara dužine sa tri jarbola i 17 putničkih kabina i bio je ponos jadranskog turizma za vreme socijalizma.
Prolazim pored plutajućeg doka dužine od 150 metara i pravim se da ne čujem zvižduke upozorenja od nekih radnika iz luke, verovatno u dobroj nameri da prestanem da se šunjam i fotografišem zanimljive brodove koji su na servisu.
Svaki trenutak koristim da dišem punim plućima i da se ispunim mentalno i fizički.
Ostatak dana se revitalizujem šetajući se kraj obale pored aromatičnih vrtova prekrasnih austro-ugarskih vila sada pod okriljem hotela Alhambra i Vile Hortensia izuzenog luksuza, prefinjenosti i spoja istorijske arhitekture sa početka 20 veka i današnjeg wellness koncepta.
Tu bih istakao i vilu Adelmu iz 1895 godine baronice Adelme Vay ili von de Vaya koja je živela u toj vili imala je i posebne spiritualne moći, bila je vidovita i lečila je bez nadoknade.
Impozantna je i ružičasta vila Carola budimpeštanskog bogataša Lovasy Josefa koja je prodata za million eura novom vlasniku iz Italije, izvesnom Giorgiu Pantu.
U drugom danu veslanja iz jedinstvene prirodne celine, uvale Čikat veslam do crkvice Navještenja Marijina (Madonna Annunziata) sagrađenoj 1534 godine i koja se nalazi blizu same litice.
Nastavljam ka otoku Koludarac koji se nalazi preko puta “ pogrešnog prolaza “ neposredno uz zapadnu stranu obale Malog Lošinja i obilazim ga sa desne strane.
Odmor za oči pravim na rtu Koludarac kraj zelenog svetionika a nakon njega vrlo blizu uočavam otok Murtar i nekoliko manjih plažica na njemu.
Potpuno relaksiran mislima i ukočenim nogama u kajaku nastavljam zapadnom stranom Koludarca do poznate uvale Engleza okružena gustom borovom šumom. U ovoj uvali se tokom letnje sezone već vise od dvadeset godina održavaju koncerti duvačkog orkestra “Josipa Kašmana” za stotine nautičara kraj obale pod dirigentskom palicom Davora Mužića koji vuče korene sa Cresa.
Ime otoka Koludarac je dobio po creskim koludricama čiji je bio u posedu i koje su se bavile odgojem i prosvetarenjem devojaka, dok u današnjem vremenu poseduju svoj samostan na Cresu, Krku, Pagu, Zadru kao i u mnogim mestima.
Fantastična uvala koja me je zaštitila od popodnevnog Maestrala obezbedila mi je ozbiljnu hladovinu u gustoj borovoj šumi a smaragdno more izlizala mi je rane od preambicioznog veslanja nakon nekoliko meseci pravljenja pauze.
Trenuci kraj morske obale su dragoceni, pa ih ljubomorno čuvam i drugu polovinu sebe uvek ostavljam za takve momente i avanture. Urezujem ih u pamćenje vrlo precizno i dugotrajno.
Veoma posvećen svakoj pripremi i samom putovanju, znam da će se avantura dogoditi. Možda ne uspem da savršeno isplaniram svaki korak, ali meni to nije ni važno. Kada sednem u kajak ja postajem duh Apoksiomena u potrazi za nečim novim i nečim teškim. Ovo je samo mali deo otvorenog raja pa se moram vratiti opet na Lošinj, nešto sam zaboravio na ovom ostrvu.
0 Comments